Ależ świat jest piękny!

Czwartek, 12 grudnia 2013 | Komentarze 12

Z braku czasu przed pracą zarzucę ino fotkami i mapką.
Ale czy to jesień, zima, czy wiosna no po prostu dech mi zapiera w piersiach moja okolica niezmiennie :D

Z rana za oknem mgła potężna. Tutaj jej ostatnie tchnienia:




Po chwili już pięknie świeciło Słońce, które towarzyszyło mi do samego Walimia... Tak jak i zresztą śliskie zaszronione/zalodzone/zagołoledzione drogi




A za Walimiem wjechałam w chmury. Pięknie prezentowała się ich pionowa granica:


Jeszcze piękniej przez rzeczone chmury przebijało się Słońce. Jaram się nieziemsko takimi widokami!








Oczywiście jak zawsze o tej porze roku na trasie Walim-Sierpnica zalega śnieg, nawet gdy wokół go już prawie nie ma:


W Głuszycy z powrotem wita mnie niebieskie niebo i piękna panorama zachmurzonych Gór Suchych, zdaje się:

Pokaż trasę GPS

Michałkowa + weekendowa piesza Szrenica

Środa, 11 grudnia 2013 | Komentarze 6

Dzisiejsza wycieczka to taka tam szybka rundka po szosie, co by nie zapomnieć jak się kręci :)
Pokaż trasę GPS


Natomiast weekend spędzony na styku Izerów i Karkonoszy. Sobotnio: śnieżny i wietrzny, niedzielnie: szrenicko-pieszy. Cudownie było!!










No oczywiście, że nie mogła sobie odpuścić w tym pięknym świeżym śniegu...

Po okolicy przed pracą

Czwartek, 5 grudnia 2013 | Komentarze 9

Kurde... wieje dziś zdeczko!

Trasa sprzed dwóch dni już nieszczególnie komfortowo się prezentuje. Zwłaszcza tam gdzie teren się robi bardziej wymagający. Wszystko zalodzone.




W planie była eksploracja kawałka czerwonego szlaku Bystrzyca Górna - Lutomia Górna. Zrezygnowałam jednak z tego planu w obawie przed nieznanym zalodzonym szlakiem. Asfaltem dojechałam do Lutomii Dolnej, gdzie wbiłam na szlak rowerowy R-9 (po części dość fatalnie oznaczony, bez mapy z pewnością pogubiłabym się na tym odcinku kilkukrotnie), który doprowadził mnie z powrotem do Ś-cy.

Plotki głoszą, że szczęśliwe dzieci to brudne dzieci. Wnoszę po minie tego osobnika, że o krowach zdecydowanie nie można powiedzieć tego samego.


I na R-9:









Pokaż trasę GPS

Konkretny objazd Masywu Ślęży i Raduni

Środa, 4 grudnia 2013 | Komentarze 10

Kategoria Masyw Ślęży

A dziś podwójny bike-test. U mnie pierwszy raz po zakupie konkretny teren. U Toompa po raz pierwszy po zakupie jakikolwiek teren. Ależ to była radocha!!! Cudownie się jeździło. Mimo grudnia i mrozu podjazdy wychodziły nam bardzo przyzwoicie, zjazdy w wykonaniu Toompa i jego Specyka - mistrzostwo świata. Nawet nie zauważałam kiedy mi znikał z oczu. A i ja jestem całkiem zadowolona ze swoich technicznych zjazdów, choć cały czas uczę się czuć hamulce tarczowe i zapobiegawczo dość zjeżdżam.
Ach! Jak było pięknie!!!

Po krótce trasa (mapki absolutnie nie będzie mi się chciało tworzyć) - z Przeł. Tąpadła na rozgrzewkę żółtym podjazd na Ślężę, wieża widokowa, następnie zjazd genialnym czerwonym w stronę Sobótki. Gdzieś pośrodku odbicie na nieoznakowany singielek, dalszy zjazd, dojazd gdzieś do wiaty jakiejś na czerwonym i wspinaczka czerwonym znów w stronę Ślęży. Po morderczym podjeździe zjazd tą samą drogą i kierunek Wieżyca żółtym. Z Wieżycy czarnym niedźwiadkowym okrążamy szczyt i dojeżdżamy na krótką pauzę do Schroniska pod Wieżycą. Tam posiadówka, zabawa z pięknymi psiakami. I w drogę. Tym razem od wschodniej strony bierzemy Masyw Ślęży czarnym pieszym. Jedziemy, jedziemy, jedziemy, przecinamy czerwony pieszy i za chwilę pakujemy się w nieoznakowaną w prawo do góry. Podjeżdżamy nią chwilę i później doznajemy wyśmienitego zjazdu rzeczonym przed chwilą czerwonym. Miodzio! Na końcu zostajemy zrugani przez leśników, ale tak po przyjacielsku chyba :D
Po zjeździe wracamy na czarny i nim dociągamy do Przł. Tąpadła. Tu szybka decyzcja - jeszcze Radunia. Ta trasa już standardową drogą.
Wyśmienicie było!
Dzięki wielkie Tomi za wypad!!!

Spec Toompa prezentuje się pod schroniskiem na szczycie Ślęży:




Tomi na zjeździe czerwonym ze Ślęży:


I po podjeździe czerwonym w stronę Ślęży:


Widoczek z Raduni:


I odpoczywające rowerki:

Takie tam przed pracą

Wtorek, 3 grudnia 2013 | Komentarze 5

W Lubachowie wjeżdżam w nieoznaczoną drogę prowadzącą "Do lasu", jakoż głosi tabliczka na drzewie.
A na niej przyjemniutko jak zawsze.




Nie życzyłabym sobie nie wyhamować przed tym "mostkiem"...


Po 5 km docieram do asfaltu objeżdżającego Jez. Bystrzyckie i wracam do domu.

Zaczynam się powoli przyzwyczajać do jazdy bez licznika, choć przyznać muszę, że wielce irytujące jest ogarnianie po powrocie do domu dystansu na gpsies.com :/

Radunia + Wzg. Oleszeńskie

Niedziela, 1 grudnia 2013 | Komentarze 18

Kategoria Masyw Ślęży

Chodziły za mną Wzgórza Oleszeńskie od jakiegoś czasu. I jakoś wciąż nie udawało mi się zrealizować tej trasy. Pogoda sprzyjała (mimo upierdliwego wiatru na powrocie), Słońce świeciło, Krossowy czekał na jazdę.
Było bardzo uroczo. Jeszcze nie jestem pewna nowego roweru i nie idzie mi jazda w terenie tak jakbym sobie tego życzyła. Ale niebawem się odblokuję i wtedy będzie jazda! :-)
Niemniej jednak, na tę chwilę, jestem zachwycona z tego jak się prezentuje. Jest o wiele wiele zwrotniejszy od Zaskara - zakręty wchodzą jak złoto, amortyzator chodzi przepięknie, hamulce nareszcie hamują :D
Dupsko boli od twardego jak deska do krojenia siodełka, ale komfort jazdy na nim jest nieporównywalny do tego co było na wcześniejszym "mięchu" (jak go pięknie Toomp nazywał:)).
Nic tylko mieć nadzieję, że pierwsze śniegi póki co jeszcze ominął okolice świdnickie.

W drodze na Przeł. Tąpadła:


Dojazd na Radunię:


I trasa Radunia - Sulistrowiczki przez Wzg. Oleszeńskie: niebieski szlak pieszy:








I już na powrocie do domu:







Pokaż trasę GPS