Spostrzeżenie rekonwalescencyjne

Niedziela, 23 sierpnia 2015 | Komentarze 3

Fajna (niekoniecznie pozytywna czy optymistyczna) sytuacja mi się przytrafiła.
Ból łydki.
Niby nic a skłania do krótkich przemyśleń rehabilitacyjnych.
Moja głowa mówi - możesz bo jeszcze niedawno mogłaś, dasz radę to podjechać tak szybko, tak mocno, tak intensywnie.
A potem przychodzi taka sytuacja - napięty i bolesny mięsień łydki.
Od początku dzisiejszej trasy, aż do końca nasilający się.
Bo tak - moja głowa wciąż myśli, że może i przekonuje do tego usilnie ciało.
Ale niektórych kwestii nie przeskoczę.
Ja po prostu nie mam jeszcze mięśni, które udźwigną moje zapędy podjazdowe.
Nie mam co się okłamywać i cisnąć ponad miarę.
Bo mimo, że cisnęłam i udało się to i owo, to kosztem, którego nie chcę teraz ponosić.
Powinnam teraz wszystkie siły kierować na walkę o doprowadzenie kolana do pełnej sprawności.

Teraz mam taki plan, mam nadzieję, że się będę tego trzymać:
- praca nad kondycją - TAK!!
- ściganie się ze sobą sprzed kontuzji - zdecydowanie JESZCZE NIE!!!!

Trasa Świdnica - Modliszów - Złoty Las - Bystrzyce - Świdnica.
Strava nie uniosła pierwszej połowy dzisiejszej trasy, a szkoda, bo bardzo BARDZO dużo z siebie dałam na podjeździe pod Modliszów i szkoda, że nie wiem jak mi poszło i  z czym mam się niebawem porównywać.