Uczestnicy

W ostatni dzień przed zmianą czasu postanowiliśmy porządnie się pożegnać z Sowimi. Pewnie zawitam tam w tym roku jeszcze niejednokrotnie, ale raczej już nie tak cudownie intensywnie. Wyjazd z domu parę minut po 6stej z nadzieją dotarcia na miejsce spotkania w Głuszycy na wschód Słońca.


Wschodu dla nas nie było, przesłoniły go chmury. W Głuszycy wbijamy się na żółty szlak strefy mtb Tour de Głuszyca, którym dojeżdżamy do Grządek, gdzie wskakujemy na zielony TdG, którym dojeżdżamy do Rozdroża pod Moszną. I stąd nowość tego dnia - zjazd do Walimia niebieskim szlakiem pieszym. Bardzo smakowity był:)






W Walimiu jesteśmy o 9, czyli 2 godziny przed rozpoczęciem rajdu po "walimskich patelniach", wjeżdżamy więc na ul. im. J. Kuliga, którą dojeżdżamy na Przeł. Walimską. Stąd niebieskim pieszym ostro do góry, na Szczyt PO RAZ PIERWSZY. Widoki z podjazdu - miodzio!!










Na Sowie pustki o tej porze, pomocny Młodzieniaszek doprowadza do porządku mój przedni hamulec (ostatnimi czasy zamiast o obręcz to hamowałam o oponę;p ).




Ze szczytu zjazd do Rzeczki, krótko asfaltem w stronę Sokolca i w teren - na zielony pieszy, moooocno pod górę do Schroniska Sowa. Towarzyszy nam Słońce, lato, najprawdziwsze lato, pod koniec października. Niezwykłe!!




Po uzupełnieniu zapasów płynów ruszamy do Koziego Siodła żółtym pieszym, a następnie czerwonym na Jugowską, a stąd dalej czerwonym na Kalenicę.






Z Kalenicy zjazd na Zimną Polankę, z niej na żółty pieszy na Trzy Buki. Tu, cytując Młodego, Mariusz wykłada się jak pluto na jakiejś podliściowej gałęzi. Szybko podnosi się z uśmiechem na ustach i nim zdążę się zaniepokoić ciśnie dalej w dół:)
Z Trzech Buków nuuudny podjazd czarnym rowerowym na Jugowską. Z niej niebieskim rowerowym na Kozie Siodło i czerwonym pieszym na Szczyt PO RAZ DRUGI.






Ze szczytu żółtym pieszym na Małą Sowę...


...i dalej w dół cudownym zjazdem do krzyżówki z fioletowym, i dalej nim na Szczyt PO RAZ TRZECI:) Na górze nawet się nie zatrzymujemy już, tylko czym prędzej czerwonym pieszym zjazd przez Schr. Sowa i Orzeł do Rzeczki. I tu następuje rozstanie i szybki zjazd do domu.
Cudowny to był dzień, genialnie męczący i satysfakcjonujący. Lepiej sobie tego wymarzyć nie mogłam. Dzięki Mały :*