Uderz w stół a telefon się odezwie

Wtorek, 8 września 2015 | Komentarze 4

No i się zaczęło.

Początek roku, wyczekiwany z niepokojem ze względu na rozpoczęcie pracy w nowej szkole, przyszedł i przyniósł wielki uśmiech na usta! Dzieciaki zrobiły na mnie wspaniałe wrażenie. Patrząc na nich, słuchając i obserwując przypominam sobie siebie (nas = ja + moja klasa w ogólniaku) sprzed 15 lat. Szalonych, dzikich, w większości niepoukładanych i niepokornych. Po prostu wspaniałych! :-D
Duuużo pracy mnie czeka nad ogarnięciem kwestii czysto organizacyjnych, bo po pierwszej lekcji widzę, że czas nie będzie moim sprzymierzeńcem. Jak to idzie? Podczas dobrej zabawy czas płynie szybko. Mi wczorajsze 45 minut zleciało jak 10. Nie mogłam w to uwierzyć. Więc wiem, że nad tym będę ciężko pracować, by zmieścić w tych tycich 45 minutach to co ja chcę powiedzieć, to co Oni chcą powiedzieć + CAŁĄ RESZTĘ. Mam nadzieję, że mi się to uda.

A w najbliższy weekend w Jeleniej Górze Klasyk Karkonoski. Trzymanie kciuków za reprezentantów ze świdnickiego LO SMS zdecydowanie wskazane :-)

A telefon? W niektórych dziedzinach nic się nie zmienia. Od jakiegoś czasu za nic nie chciała mi działać lokalizacja. Kombinowałam na ile mi wiedza i intuicja pozwalają i nic. Zapomniałam o sposobie najprostszym, najbardziej oczywistym, praktykowanym już przez nasze prababcie. Wyłącz/włącz. Działa. No ba! Przecież taka jest również moja nauczycielska dewiza - rób tak by wyszedł wynik, najprostszą drogą do celu, bez tracenia niepotrzebnej energii na okrężne drogi. I sama się zapomniałam jak przyszło co do czego :-P


A za oknem aktualnie mgła. Jeszcze mam trochę czasu przed pracą, ale czy chęci są również....? Pewnie najbliższe kilka(naście) minut rozwiąże ten rowerowy dylemat...

Z pozdrowieniami. Jednak wciąż jeszcze emocjonalnie mocno LETNIMI!