Odkurzając nową miłość. Wielka Sowa

Środa, 4 marca 2015 | Komentarze 6

Kategoria 1000 - 1500 w pionie, Góry Sowie

Bo tak czytając wczorajszy wpis zorientowałam się, że "jeżdżę" po tej Zimie jakbym jej nie lubiła zupełnie. A gdzież moja pamięć się podziała?! Przecież w tym roku rozkochałam się w Zimie zupełnie bez żartów i jeśli da się korzystać to korzystać trzeba, a nie złorzeczyć, że Wiosna przyjść nie chce. Bo chce przyjść. I to widać na każdym kroku, ale w górach .... ACH! W górach wciąż panuje Piękna Pani Zima :-)

Dziś mały aplauz ode mnie dla wichury. Wyjątkowo w obie strony przez większość trasy wiatr pomagał, zamiast przeszkadzać. Cuda i dziwy! Ale to chyba w ramach zrównoważenia mego wczorajszego przez wiatr sponiewierania.

Właśnie. Oto WIOSNA. W drodze do Pieszyc.


Na podjeździe Kamionki-Przełęcz Jugowska Wiosna i Zima nieprzerwanie prowadziły ze sobą batalię:


Aż w okolicach 750 mnpm ostatecznie na chwilę zwyciężyła Zima.


Na szczyt jadę prosto czerwonym pieszym, przez Kozią Równię i Kozie Siodło. Podjeżdża się aktualnie nieporównywalnie łatwiej do okresu bezśnieżnego. Wszystkie luźne kamienie, kamyczki i korzenie przykryte są przez śnieg i nie ma z nimi walki na podjeździe.




Na szczycie spotykam Bikera i Skiturowca. Ucinamy sobie krótką pogawędkę.
Kadr z kamerki Szczytowej. My w oddali.


I jedno z ładniejszych ujęć wieży jakie udało mi się zrobić do tej pory. Czarne chmury w tle kapitalne wrażenie robiły.


No i oczywiście Kota podano do stołu :-D


Zjazd nadal czerwonym (miodzio!) do Schroniska Sowa. Tam chwila posiadówki, zjazd na Przełęcz Sokolą i powrót do domu.




Tak. Lubię Zimę. Choć nie ukrywam, że Wiosny wyczekuję.