Zabawa w kotka i myszkę

Wtorek, 3 marca 2015 | Komentarze 5

Na tę chwilę wiosenny kotek to miesięczne kocie pisklątko, z nieszczególnie prężnie funkcjonującymi oczętami, z zerową koordynacją ruchową, szczające gdzie popadnie i wymagające ciągłej opieki i troski. Zimowa myszka to wypasiony kilkumiesięcznym obżarstwem szczur, Pan i Władca wszechświata, przekonany, że nikt nie odbierze mu wypracowanego miejsca w domostwie. Niewątpliwie wciąż szala zwycięstwa w pojedynku między tą ujmującą dwójką przechyla się na stronę paskudnego szczura, zwłaszcza, że przed chwilą przygruchał sobie wietrzną panienkę, która wespół ze Spaślakiem goni kociątko co i rusz do kąta.
ALE!!!
Doświadczenie uczy, że sierściuchy szybko dorastają i biorą z lubością szczury w obroty. Na to właśnie czekam, wymęczona po dzisiejszej trasie przeraźliwie. Sfrustrowana pięćdziesięciokilometrową walką z bocznym wiatrem.
Mam za swoje!
Wiedziałam, że wieje prosto z zachodu na wschód. Ale NIEEEEE, nie mogłam sobie odmówić standardowej trasy na północ. W efekcie czego prawie nie było mi dane skorzystać z dobrodziejstw jazdy Z wiatrem.
Ech.... Dorastaj wiosenny Kotku czym prędzej, bo już mam powoli dość tego wstrętnego gryzonia!

Michałkowa.




Podjazd z Glinna w stronę Walimia.


A na powrocie dzielny Kotek przygryza boleśnie szczurzy ogon. Piękny to był widok :-)