Beskid Śląski - Skrzyczne (1257 m n.p.m.)

Piątek, 15 sierpnia 2014 | Komentarze 8

Kategoria Korona Gór Polski, Beskidy

Weekendu w Beskidzie Śląskim DZIEŃ PIERWSZY.
Późno się zwlekamy z łóżka co pociąga za sobą późny wyjazd z domu i okołopołudniowe dotarcie na miejsce - do Szczyrku.
Szybkie rozpakowanko i jeszcze szybszy skok na rowery.
Cel nr 1 - Skrzyczne i Barania Góra.
Szybki zjazd asfaltem do początku czerwonego pieszego i w drogę!

Na początek czerwony prowadzi bardzo urokliwym singielkiem. Jedzie się przyjemnie i z wielką radością.




Po chwilach kilku wyjeżdżamy na szeroką szutrówkę i urokliwe miejsce wypoczynku, po którym zaczyna się pierwsze konkretne podprowadzanie rowerów.






Potem naprzemiennie - da się jechać/nie da/da/nie da. Z czasem coraz więcej tego nie da niestety. Turystów robi się coraz większa chmara, pogoda zaczyna płatać figle spuszczając nam na głowy trochę deszczu...








W końcu, po trudach i znojach, slalomach między turystami, docieramy na szczyt Skrzycznego. Brzydki. Nie znoszę szczytów, na które da się dojechać wyciągiem. Zazwyczaj są strasznie szkaradne.


Dalsza droga to już piękny zielony szlak pieszy grzbietem łączącym Skrzyczne z Baranią Górą. Do tej ostatniej, ze względu na dość późną porę i małe zniechęcenie pogodą, nie docieramy. Z Malinowskiej Skały odbijamy w prawo i ostatecznie wpierw czerwonym, a później po jego zgubieniu szeroką szutrówką, dojeżdżamy do Przełęczy Salmopolskiej.






Na czerwonym pieszym z Malinowskiej Skały na Salmopolską panuje mały sajgon. Momentami ciężko te przeszkody pokonać. Małe spustoszenie spływająca woda na szlaku poczyniła.


Na szerokiej i - wydawało by się - płaskiej jak stół szutrówce Kuba łapie snejka więc na dobre zakończenie czeka nas chwila przerwy :)


Na Przełęczy chcemy sobie zrobić małą przerwę na piwo, ale dwie kwestie nas przed tym powstrzymują - niechęć personelu jednego z barów do obsłużenia nas (śmierdzimy czy jak?!); druga kwestia to czarne jak smoła chmury, które zbierają się nam nad głowami. Zarządzamy odwrót, kawałek jeszcze w stronę Szczyrku zjeżdżamy dzikim i szalenie stromym szlakiem pieszym, resztę - już w rzęsistym deszczu - popylamy asfaltem.

Wrażenia z pierwszego dnia - to NIE są moje szlaki. Mogę trochę ponosić rower, ale nie w takich okolicznościach. Gdy się zgubię to nie ma sprawy. Gdy pogoda spustoszy szlak - nie ma sprawy - nie moja wina. Ale z własnej nieprzymuszonej woli pchać się na takie ścieżki, gdzie więcej bywało noszenia roweru niż jazdy. No nie, niekoniecznie. Albo leszczem jestem zupełnym i jeździć nie umiem, albo te szlaki po prostu nie są stworzone dla rowerzystów :D

Wokół Jeziora

Środa, 13 sierpnia 2014 | Komentarze 1

... nie za wolno, bo jakaś zła energia szuka ujścia z mojego ciała;
... ani też nie za szybko, bo niedzielnie potłuszone żebra nie pozwalają na zbyt intensywne oddechy.
Dobrze, że niezgorzej opanowaną mam umiejętność oddychania przeponą; w przeciwnym razie w niektórych momentach ciężko by było dotlenić się odpowiednio.

I znów Sowie

Niedziela, 10 sierpnia 2014 | Komentarze 5

Kategoria Góry Sowie, 1000 - 1500 w pionie

Wycieczka przypłacona porządną glebą z bolesnym obiciem żeber na zjeździe żółtym pieszym z Małej Sowy do Walimia.

Góry Sowie z Kubą

Sobota, 9 sierpnia 2014 | Komentarze 0

Kategoria Góry Sowie, 1000 - 1500 w pionie

Szosowe szlajanie się

Piątek, 8 sierpnia 2014 | Komentarze 0

Radunia

Środa, 6 sierpnia 2014 | Komentarze 0

Kategoria Masyw Ślęży

Góry Sowie

Wtorek, 5 sierpnia 2014 | Komentarze 0

Kategoria Góry Sowie, 1000 - 1500 w pionie

Góry Sowie

Niedziela, 3 sierpnia 2014 | Komentarze 0

Kategoria Góry Sowie, 1000 - 1500 w pionie