Uczestnicy

No i w końcu, po nieudanej próbie podjętej tydzień wcześniej, tym razem dotarliśmy w Suche. Zapobiegawczo na miejsce spotkania obraliśmy Głuszycę, co by zbytnia bliskość Sowich znów nie kusiła i nie wchłonęła nas znienacka:)
Z Głuszycy kierujemy się do Łomnicy by tam wpakować się w teren. Nim dojeżdżamy do Przeł. pod Szpiczakiem, stąd szybkim czerwonym rowerowym do Sokołowska. Tu wykonujemy w tył zwrot i przemy przed siebie ostro pod górę zielonym pieszym do Andrzejówki. W tym miejscu chwila na odpoczynek, powitanie ekipy pieszej (pozdrowienia dla Aliny, Kuby i Brzózki) oraz Słońca, które nareszcie postanowiło wyjrzeć zza chmur :)
Z Andrzejówki, po uzupełnieniu płynów, wbijamy na Waligórę. Tu podejmujemy próbę zjazdu żółtym pieszym w stronę Andrzejówki. Szybko jednak rezygnujemy - zdecydowanie zbyt duże nachylenie. Wracamy więc naokoło zaliczając uroczy singielek niebieskiego rowerowego. Z Andrzejówki lecimy w stronę Turzyny (podjazd z tej strony ostatnio mnie pokonał, tym razem mu się nie dałam, uważam, że jest znacznie cięższy niż z drugiej strony), dalej na Skalne Bramy.
Ze Skalnych Bram nowość - zjazd czerwonym pieszym w stronę szosy w Grzmiącej. Miodzio, choć mam niedosyt - nie zrobiłam dwóch krótkich zjazdów i ciąży mi to. Nie odpuszczę jednak i niebawem znów się z nimi zmierzę!
W Głuszycy pożegnanie i rozstanie.
Dzięki Mariuszku za genialny dzień:*

Na dzień dobry okazuje się, że moja nowa kaseta zamiast 34, jak do tej pory, ma ino 32 zęby na najlżejszym przełożeniu:)


Andrzejówka:


Jak zawsze przepiękne widoki z ruin schroniska (w drodze na Waligórę):






A na Waligórze kupa śmiechu i nieudane próby pozowania do zdjęć:






Po podjeździe na Turzynę był czas na chwilę odsapnięcia w obezwładniających promieniach jesiennego Słońca:







Mapka chyba trochę oszukana, ale to co w terenie powinno się zgadzać.